ជំនឿដែលចម្រើនឡើង

Logo Only in White

១.៤ ការចែកចាយ ៖ ការលើកទឹកចិត្តអ្នកដទៃទៀតឲ្យស្គាល់ព្រះ​

តើអ្នកមានប្រតិកម្មយ៉ាងណា ពេលធុំក្លិនទឹកអប់ ឬក្លិនក្រអូប?

តើ​អ្នក​មានស្គាល់​ក្លិន​ក្រអូប ឬ​តើ​មានក្លិន​ក្រអូប​ដែលរម្លឹកអនុស្សាវរីយណាមួយដល់អ្នកដែរឬ​ទេ?

២ កូរិនថូស ២:១៤-១៦ ប្រើការប្រៀបធៀបនៃក្លិនក្រអូប ដើម្បីពណ៌នាអំពីរបៀបដែលអ្នក​ស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ មានឥទ្ធិពលលើមនុស្សផ្សេងទៀត។ នៅសម័យរ៉ូម៉ាំង មនុស្សម្នាគ្រវីមែកឈើក្រអូប ខណៈដែលកងទ័ពដែលបានទទួលជ័យជម្នះ ដង្ហែក្បួនចូលទៅក្នុងទីក្រុង។ នៅ​ក្នុង​ក្បួន​ដង្ហែ​មាន​ទាំង​ទាហាន​ច្បាំង​ឈ្នះ​ និង​ឈ្លើយសឹក។

២ កូរិនថូស ២:១៤-១៦

តែ​អរ​ព្រះ‌គុណ​ដល់​ព្រះ‌អង្គ ដែល​ទ្រង់​ចេះ​តែ​នាំ​យើង​ខ្ញុំ ឲ្យ​មាន​ជ័យ‌ជំនះ​ក្នុង​ព្រះ‌គ្រីស្ទ ហើយ​ក៏​ផ្សាយ​ក្លិន​ពី​ដំណើរ​ដែល​យើង​ខ្ញុំ​ស្គាល់​ព្រះ ឲ្យ​បាន​សុស​សាយ​ទួទៅ​គ្រប់​កន្លែង​ផង ដ្បិត​យើង​ខ្ញុំ​ជា​ក្លិន​ក្រអូប​នៃ​ព្រះ‌គ្រីស្ទ​ដល់​ព្រះ នៅ​ក្នុង​ពួក​មនុស្ស​ដែល​កំពុង​តែ​បាន​សង្គ្រោះ ហើយ​ក្នុង​ពួក​អ្នក​ដែល​កំពុង​តែ​វិនាស​ទៅ​ដែរ ដល់​ពួក​១​ជា​ក្លិន​នៃ​សេចក្ដី​ស្លាប់ ឲ្យ​ត្រូវ​ស្លាប់ ដល់​ពួក​១​ទៀត ជា​ក្លិន​នៃ​ជីវិត ឲ្យ​បាន​រស់​នៅ តើ​អ្នក​ណា​គួរ​នឹង​សេចក្ដី​ទាំង​នេះ

(អានបន្ថែម)

ការគិតពិចារណា : តើ​មនុស្សទាំងពីរក្រុម ​មាន​ប្រតិកម្ម​ខុស​គ្នា​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​ក្លិន​ក្រអូប?

ការរកឃើញ : តើ​យើង​សាយ «ក្លិនពីដំណើរនៃការស្គាល់ព្រះ​» ​ជុំវិញ​យើង​ដោយរបៀបណា?

ការពិភាក្សា : តើ​អ្នក​ជឿ ​និង​អ្នក​មិន​ជឿ​ មាន​ប្រតិកម្ម​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ ​«ក្លិន​ក្រអូប» ​នៃ​ជ័យ​ជម្នះ​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ​ក្នុង​ជីវិត​របស់​យើង?

ការចែកចាយ : តើ​អ្នក​បាន​ជួប​នូវ​នូវ​ប្រតិកម្ម​ខុសៗ​គ្នា​ទាំងនេះ​ចំពោះ​អ្នក ​ក្នុង​នាម​ជា​អ្នក​ដើរ​តាម​ព្រះគ្រីស្ទ​ដោយ​របៀបណា?

យើងឆ្លុះបញ្ចាំងពីព្រះទៅកាន់អ្នកដទៃទៀត

នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវយាងមកក្នុងជីវិតរបស់យើង ទ្រង់មានឥទ្ធិពលលើអ្វីៗទាំងអស់អំពីយើង។ ឥឡូវនេះ ទ្រង់គឺជាផ្នែកមួយនៃទំនាក់ទំនងទាំងអស់ដែលយើងមាន ហើយអ្វីដែលយើងធ្វើ (ឬមិនធ្វើ) ឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីទ្រង់។

នៅក្នុងយ៉ូហាន ៨:១២ ព្រះយេស៊ូវ​មានបន្ទូលថា ទ្រង់ជាពន្លឺលោកីយ៍ ដែលអនុញ្ញាតឲ្យមនុស្សមានពន្លឺនៃជីវិត មិនមែនដើរក្នុងភាពងងឹត។ ទ្រង់ក៏​មានបន្ទូលពី​​អ្វី​មួយ​ដ៏​អស្ចារ្យ​នៅ​ក្នុងម៉ាថាយ ៥:១៤-១៦

ម៉ាថាយ ៥:១៤​-​១៦

អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​ពន្លឺ​នៃ​លោកីយ ឯ​ទី​ក្រុង​ណា​ដែល​នៅ​លើ​ភ្នំ នោះ​លាក់​មិន​កំបាំង​ទេ ក៏​គ្មាន​អ្នក​ណា​អុជ​ចង្កៀង យក​ទៅ​ដាក់​ក្រោម​ថាំង​ដែរ គេ​តែង​ដាក់​លើ​ជើង​ចង្កៀង​វិញ នោះ​ទើប​ភ្លឺ​ដល់​អ្នក​ដែល​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​ទាំង​អស់​គ្នា ដូច្នេះ ចូរ​ឲ្យ​ពន្លឺ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា បាន​ភ្លឺ​នៅ​មុខ​មនុស្ស​លោក​យ៉ាង​នោះ​ដែរ ដើម្បី​ឲ្យ​គេ​ឃើញ​ការ​ល្អ ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ប្រព្រឹត្ត រួច​សរសើរ​ដំកើង ដល់​ព្រះវរ‌បិតា​នៃ​អ្នក​រាល់​គ្នា ដែល​គង់​នៅ​ស្ថាន‌សួគ៌។

(អានបន្ថែម)

ការគិតពិចារណា : តើ​អ្នក​គិត​ថា​ ពន្លឺ​របស់​ព្រះ​យេស៊ូ​វនៅ​ក្នុង​ជីវិត​អ្នក​ ចាំងបំភ្លឺដល់អ្នកដទៃយ៉ាង​ណា​ដែរ?

ការរកឃើញ : តើ​ព្រះយេស៊ូ​​វមាន​បន្ទូល​ថា​ទ្រង់​ចង់​ឲ្យ​មនុស្ស​ឃើញ​អ្វី​ ដែល​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួកគេ​លើក​តម្កើង​ព្រះ​?

ការចែកចាយ : តើ​មានទង្វើល្អៗ​​អ្វី​ខ្លះ​ដែល​អ្នក​អាច​ធ្វើ​បាន ដែលផ្ដល់​ប្រយោជន៍​ដល់​សហការី​របស់​អ្នក? តើ​ទង្វើទាំង​​នោះ​អាច​នឹង​ក្លាយ​ជា ​«ក្លិនក្រអូប​នៃ​ជីវិត» ​សម្រាប់​ពួក​គេ​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច?

កូល៉ុស ៣ ពិពណ៌នាអំពី​ «ក្លិនក្រអូប» នោះថាអាចមានដូចជា ​ពេលយើងរីកចម្រើនក្នុងទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយព្រះ​ ហើយទ្រង់ធ្វើឲ្យយើងមាន​អត្តចរិតដូចជា​ទ្រង់​។

កូល៉ុស ៣:១២​-​១៤, ១៧

ដូច្នេះ ចូរ​ប្រដាប់​កាយ ដោយ​ចិត្ត​ក្តួល​អាណិត សប្បុរស សុភាព សំឡូត នឹង​ចិត្ត​អត់‌ធ្មត់ ទុក​ដូច​ជា​ពួក​អ្នក​រើស​តាំង ដែល​បរិសុទ្ធ ហើយ​ស្ងួន‌ភ្ងា​ដល់​ព្រះ​ចុះ ហើយ​ទ្រាំ‌ទ្រ​គ្នា ទាំង​អត់​ទោស​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក បើ​អ្នក​ណា​មាន​ហេតុ​ទាស់​នឹង​អ្នក​ណា នោះ​ចូរ​អត់​ទោស​ឲ្យ​គេ​ចុះ ដូច​ជា​ព្រះ‌គ្រីស្ទ​បាន​អត់​ទោស​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែរ . . .
ហើយ​ក្នុង​គ្រប់​ទាំង​អស់ ទោះ​បើ​ការ​អ្វី​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ធ្វើ ដោយ​ពាក្យ​សំដី​ឬ​កិរិយា​ក៏​ដោយ ចូរ​ធ្វើ​ទាំង​អស់ ដោយ​ព្រះ‌នាម​នៃ​ព្រះ‌អម្ចាស់​យេស៊ូវ ទាំង​អរ​ព្រះ‌គុណ​ដល់​ព្រះ​ដ៏​ជា​ព្រះវរ‌បិតា ដោយ‌សារ​ទ្រង់​ផង។

(អានបន្ថែម)

ការរកឃើញ : យោងតាម កូល៉ុស ៣:១២-១៤, ១៧ តើ​ព្រះ​​ចង់​ឲ្យប្រជា​រាស្ដ្រ​របស់​ទ្រង់​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​អំពី​ទ្រង់​យ៉ាង​ដូចម្ដេច?

ការពិភាក្សា : តើ​គុណ​សម្បត្ដិ​ទាំង​នេះ​ទាក់​ទាញចិត្ត​អ្នក​ដទៃ​ទៀត​ដោយរបៀបណា?

ការគិតពិចារណា : តើ​អ្នក​គិត​ថា សហការី​របស់​អ្នក​នឹង​មាន​ទស្សនៈ​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​ជំនឿ​គ្រីស្ទបរិស័ទ ប្រសិន​បើ​អ្នក​ជឿលើព្រះយេស៊ូវ ​រស់នៅ​បែប​នេះ?

ការចែកចាយ : តើ​ជីវិត​របស់​អ្នក​ជឿ​ឯ​ទៀត​មាន​ឥទ្ធិពលយ៉ាងណា ដែលធ្វើឲ្យអ្នកទទួលជឿព្រះ​?​

អ្នកប្រហែលជា​មានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនឯងមិនទាន់មានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីឆ្លុះបញ្ចាំងពីព្រះយេស៊ូ​វទេ។ សំណួរនៅក្នុង ២ កូរិនថូស ២:១៦ (ខាងលើ) «តើ​អ្នក​ណា​គួរ​នឹង​សេចក្ដី​ទាំង​នេះ?» ទទួល​ស្គាល់​នូវ​អារម្មណ៍​​របស់​យើង ថាមិនមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់។ យើងរកឃើញចម្លើយនៅក្នុង ២ កូរិនថូស ៤:៦-៧

២ កូរិនថូស ៤:៦-៧

ដ្បិត​គឺ​ជា​ព្រះ ដែល​មាន​បន្ទូល​បង្គាប់ ឲ្យ​មាន​ពន្លឺ​ភ្លឺ​ចេញ​ពី​សេចក្ដី​ងងឹត ទ្រង់​បាន​បំភ្លឺ​មក​ក្នុង​ចិត្ត​យើង​ខ្ញុំ ឲ្យ​យើង​ខ្ញុំ​មាន​រស្មី​ពន្លឺ​នៃ​ដំណើរ​ស្គាល់​សិរី‌ល្អ​របស់​ព្រះ ដែល​នៅ​ព្រះ‌ភក្ត្រ​នៃ​ព្រះ‌យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ។
យើង​មាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​នេះ​នៅ​ក្នុង​ភាជនៈ​ដី ដើម្បី​ឲ្យ​ឥទ្ធិ‌ឫទ្ធិ​ដ៏​លើស‌លប់​បាន​មក​ពី​ព្រះ មិន​មែន​ពី​យើង​ខ្ញុំ​ទេ។

(អានបន្ថែម)

ការរកឃើញ: តើពន្លឺចែងចាំងក្នុងចិត្តរបស់យើង បង្កើតជាអ្វីឡើង?

ការពិភាក្សា : តើរូបភាពអំពី ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​​នៅ​ក្នុង​ភាជនៈ​ដី មានន័យដូចម្ដេច?

ការពិភាក្សា : តើឥទ្ធិ‌ឫទ្ធិ​ដ៏​លើស‌លប់​បាន​មក​ពី​ព្រះ​ ចាំងចែងពន្លឺយ៉ាងណា នៅពេលដែលទ្រង់បានបង្កើតពន្លឺ ចេញពីងងឹត?

ការគិតពិចារណា : តើឥទ្ធិ‌ឫទ្ធិ​ដ៏​លើស‌លប់​​​របស់​ទ្រង់ស្ដែងឡើងយ៉ាងណា នៅពេល​ទ្រង់​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​ធ្វើ​ជា​ពន្លឺ​ដល់​អ្នក​ដទៃ?

យើងនិយាយអំពីអ្វីដែលយើងចាត់ទុកថាសំខាន់

យើងទាំងអស់គ្នាមានរឿងដែលយើងចូលចិត្តនិយាយ ឧទាហរណ៍ ភាពយន្តដែលយើងបានមើល អាហារដ៏ឆ្ងាញ់ សៀវភៅដែលយើងបានអាន តន្ត្រីដែលយើងចូលចិត្ត មនុស្សដែលយើងស្រឡាញ់។

ការគិតពិចារណា : តើអ្នកឧស្សាហ៍និយាយអំពីអ្វីញឹកញាប់ជាងគេ?

ជាទូទៅ យើងងាយ​និយាយអំពីអ្វី​ដែលយើងពេញចិត្ត ឬមនុស្សដែលយើងស្រឡាញ់។

ការពិភាក្សា : តើអ្នកនិយាយអំពីព្រះ​ញឹកញាប់ប៉ុណ្ណា និងងាយស្រួលប៉ុណ្ណា?

ព្រះ​យេស៊ូ​​វមាន​បន្ទូល​នៅ​ក្នុង ម៉ាថាយ ១២:៣៤ ដែល​សង្ខេប​អំពី​មូលហេតុ​ដែល​យើង​និយាយ​អំពី​កិច្ចការ​ដែល​យើង​ធ្វើ ៖ «ពី​ព្រោះ​មាត់​តែង​និយាយ តាម​សេចក្ដី​បរិបូរ​ដែល​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត។» ពាក្យដែលប្រើសម្រាប់ «​ចិត្ត» ក្នុងព្រះគម្ពីរ មានន័យលើសពីអារម្មណ៍របស់យើង។ វាបង្ហាញពីចិត្តគំនិត ឆន្ទៈ អត្តចរិត និងលក្ខណៈខាងក្នុង​របស់មនុស្សម្នាក់។

ការពិភាក្សា : តើការណ៍នេះប្រាប់យើងអ្វីខ្លះអំពីប្រធានបទសន្ទនារបស់យើង?

ការចែកចាយ : តើ​យើង​អាចមានគំនិត និងដួងចិត្តផ្ដោតជាប់ទៅលើ​​ព្រះដោយរបៀបណា ដើម្បី​ឲ្យយើងកាន់តែងាយស្រួលក្នុងការ​​សន្ទនា​អំពីទ្រង់​?

ការនិយាយអំពីព្រះ​ដោយភាពងាយស្រួល

គម្ពីរចោទិយកថាត្រូវបានសរសេរមុនពេលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលចូលទៅក្នុងទឹកដីដែលព្រះ​បានសន្យានឹងពួកគេ។ កណ្ឌគម្ពីរនោះរម្លឹកអំពី​ប្រវត្តិរបស់ពួកគេ ដើម្បីរម្លឹក​គេអំពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះ​បានធ្វើ ហើយដាស់តឿន​គេឲ្យប្រុងប្រយ័ត្នដើម្បីដើរតាមមាគ៌ា និងបទបញ្ជារបស់ព្រះ​ ជាពិសេសនៅពេលដែលជីវិតរស់នៅរបស់គេមានភាពល្អប្រសើរ។ មានពេលបីលើក ប្រជាជន​​ត្រូវ​បាន​ជំរុញ​ឲ្យ​បង្រៀន​បទ​បញ្ជា​របស់​ព្រះ​ដល់​កូនៗ​របស់​ពួកគេ (ចោទិយកថា ៤:៩; ៦:៧; ១១:១៩) ហើយ​គេត្រូវបានប្រាប់​ពី​របៀប​ធ្វើ​ដូច្នោះ។ សូមអាន ចោទិយកថា ៤:៩ និង ១១:១៩

ចោទិយកថា ៤:៩

ប៉ុន្តែ ត្រូវ​ឲ្យ​ឯង​រាល់​គ្នា​ប្រយ័ត​ខ្លួន ហើយ​រក្សា​ចិត្ត​ឲ្យ​មែន‌ទែន ក្រែង​ភ្លេច​អស់​ទាំង​ការ​ដែល​ភ្នែក​ឯង​បាន​ឃើញ ហើយ​ក្រែង​នៅ​ក្នុង​ជីវិត​ឯង ការ​ទាំង​នោះ​បាន​ឃ្លាត​ចេញ​ពី​ចិត្ត​ឯង​ទៅ ត្រូវ​ឲ្យ​ឯង​ប្រាប់​ពី​ការ​ទាំង​នោះ​ដល់​កូន​ចៅ​ឯង​ឲ្យ​ដឹង​ត​រៀង​ទៅ​វិញ . . .

(អានបន្ថែម)

ចោទិយកថា ១១:១៩

ត្រូវ​ឲ្យ​បង្រៀន​ពាក្យ​ទាំង​នេះ​ដល់​ពួក​កូន​ចៅ​ឯង ដោយ​និយាយ​ប្រាប់​ក្នុង​កាល​ដែល​ឯង​អង្គុយ​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ ហើយ​ដើរ​តាម​ផ្លូវ ក្នុង​កាល​ដែល​ដេក ហើយ​ក្រោក​ឡើង​ផង

(អានបន្ថែម)”

ការពិភាក្សា : តើការបង្រៀនរបស់គេ គួរមានលក្ខណៈបែបណា?

ការសន្ទនារបស់យើងអំពីព្រះ​ គួរតែកើតឡើងជាទូទៅញឹកញាប់ក្នុងជីវិតរបស់យើង។ ​ឧទាហរណ៍ នៅពេលមានសហការីម្នាក់កំពុងរអ៊ូរទាំអំពីកំណត់ត្រារដ្ឋបាលទាំងអស់ដែលគាត់ត្រូវដាក់បញ្ជូនទៅថ្នាក់លើ​។ អ្នកអាចបញ្ចេញមតិថា ៖

«ពេលខ្លះ ជាការពិបាកក្នុងការធ្វើចិត្តយើង មិនឲ្យមានគំនិត​អវិជ្ជមានពី​ការងារ​។ ខ្ញុំព្យាយាមការពារខ្លួនពីចិត្តជូរចត់។ មានកន្លែងមួយនៅក្នុងព្រះគម្ពីរដែលចែងថា ឲ្យគិតអំពីអ្វីដែលល្អ ឬគួរឲ្យកោតសរសើរ និងសក្តិសមសម្រាប់ការសរសើរ។ នោះជួយខ្ញុំឲ្យស្ងប់ចិត្ត។ តើអ្នកធ្វើអ្វីដើម្បីកុំឲ្យមានគំនិតអវិជ្ជមាន?»

ការអនុវត្ត: នៅ​ក្នុង​ស្ថានភាព​នីមួយៗ​ដូច​ខាង​ក្រោម សូម​សម្ដែង​​​តួអង្គ អំពី​របៀប​ដែល​អ្នក​អាច​ធ្វើការ​សន្ទនាពាក់ព័ន្ធនឹងព្រះ ៖

• អ្នកចាប់អារម្មណ៍អ្វីមួយស្អាតនៅក្នុងធម្មជាតិ។

• អ្នក និងសហការីកំពុងព្យាយាមរកវិធីជួយសិស្សដែលកំពុងជួបការលំបាក។

ការពិភាក្សា : តើ​ការ​និយាយ​អំពី​ព្រះ​នៅ​ពេល​នោះ ​អាច​លើក​ទឹក​ចិត្ត​អ្នក​ជឿ​ដូចគ្នា ​ឬ​អ្នក​មិន​ជឿ​ ​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច?

ការចែកចាយ : តើមានស្ថានភាព ឬអាកប្បកិរិយាណា ដែលជួនកាលរារាំងអ្នកមិនឲ្យនិយាយអំពីព្រះ​ទេ?

ការមានបំណងចិត្តនិយាយអំពីព្រះ

នៅពេលដែលព្រះ​បានចូលរួមនៅក្នុងគ្រប់ទិដ្ឋភាពនៃជីវិតរបស់យើង យើងនឹងកាន់តែងាយស្រួល​និយាយអំពីទ្រង់នៅក្នុងការសន្ទនារបស់យើង​។ ទ្រង់​ក៏​ចង់​ឲ្យ​យើង​ចាប់​ផ្ដើម​ប្រាប់​អ្នក​ដទៃ​អំពី​ទ្រង់​ដែរ។ សូម​មើល​អ្វី​ដែល​ព្រះយេស៊ូ​​វមាន​បន្ទូល​ទៅ​កាន់​អ្នក​ដើរ​តាម​ទ្រង់​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង ម៉ាកុស ៥:១៩-២០

ម៉ាកុស ៥:១៩-២០

តែ​ទ្រង់​ (ព្រះយេស៊ូវ) មិន​អនុញាត​ទេ ដោយ​បន្ទូល​ថា ចូរ​ទៅ​ផ្ទះ​ទៅ ហើយ​ប្រាប់​បង​ប្អូន​ឯង​ពី​ការ​ធំ​ទាំង​ម៉្លេះ​ដែល​ព្រះ‌អម្ចាស់​បាន​មេត្តា​ប្រោស​ដល់​ឯង​វិញ គាត់​ក៏​ចេញ​ទៅ ចាប់​តាំង​ប្រកាស​ប្រាប់ នៅ​ស្រុក​ដេកា‌ប៉ូល ពី​ការ​ធំ​ទាំង​ម៉្លេះ ដែល​ព្រះ‌យេស៊ូវ​បាន​ប្រោស​ដល់​ខ្លួន នោះ​មនុស្ស​ទាំង​អស់​ក៏​អស្ចារ្យ​ក្នុង​ចិត្ត។

(អានបន្ថែម)

ការរកឃើញ : តើព្រះ​យេស៊ូវ​ប្រាប់​បុគ្គល​នោះ​ឲ្យ​ចែកចាយអ្វីជាមួយ​​អ្នក​ឯ​ទៀត?

ការចែកចាយ : តើព្រះ​បានធ្វើអ្វីខ្លះនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ដែលអ្នកអាចប្រាប់អ្នកដទៃបាន?

ការគិតពិចារណា : តើអ្នកអាចប្រាប់នរណា?

ទំនុកដំកើង ១៤៥ គឺ​ជា​បទទំនុក​ដំកើង​ដែល​លើក​ទឹក​ចិត្ត​យើង​ឲ្យ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ថា​ព្រះ​​ជា​នរណា និង​អ្វី​ដែល​ទ្រង់​ធ្វើ ហើយ​បន្ទាប់​មក​ ចែកចាយពីរឿងនោះ​ដល់​អ្នក​ដទៃទៀត។

ទំនុកដំកើង ១៤៥:៣-៧

ទូលបង្គំ​នឹង​សូម​ឲ្យ​ទ្រង់​បាន​ប្រកប​ដោយ​ព្រះ‌ពរ​រាល់ៗ​ថ្ងៃ
ព្រម​ទាំង​សរសើរ​ដល់​ព្រះ‌នាម​ទ្រង់​អស់‌កល្ប‌ជានិច្ច
ព្រះ‌យេហូវ៉ា​ទ្រង់​ធំ​ប្រសើរ គឺ​គួរ​សរសើរ​យ៉ាង​ក្រៃ‌លែង
ឯ​សណ្ឋាន​ធំ​ប្រសើរ​របស់​ទ្រង់ នោះ​នឹង​រក​យល់​មិន​បាន

មនុស្ស​ដំណ​១​នឹង​សរសើរ​ស្នាដៃ​របស់​ទ្រង់
ដល់​ដំណ​១​ទៀត
ព្រម​ទាំង​ប្រកាស​ប្រាប់​ពី​ការ​ឥទ្ធិ‌ឫទ្ធិ​របស់​ទ្រង់​ផង
ទូលបង្គំ​នឹង​រំពឹង​គិត​ពី​ឫទ្ធា‌នុភាព​ដ៏​រុងរឿង​ឧត្តម
ហើយ​ពី​ការ​អស្ចារ្យ​របស់​ទ្រង់​ដែរ
មនុស្ស​ទាំង‌ឡាយ​នឹង​ថ្លែង​ពី​ឫទ្ធិ​នៃ​ការ​ដ៏​គួរ​ស្ញែង​ខ្លាច
របស់​ទ្រង់
ឯ​ទូលបង្គំ​នឹង​ប្រកាស​ពី​សណ្ឋាន​ដ៏​ធំ​វិសេស​នៃ​ទ្រង់​ដែរ
គេ​នឹង​បញ្ចេញ​សេចក្ដី​ដែល​នឹក​ចាំ​ពី​ព្រះ‌ហឫទ័យ
ដ៏​ល្អ​ប្រសើរ
ហើយ​ច្រៀង​ពី​សេចក្ដី​សុចរិត​របស់​ទ្រង់

(អានបន្ថែម)

ការរកឃើញ : តើ​ខគម្ពីរ​ទាំងនេះ​លើក​ទឹកចិត្ត​យើង​ឲ្យ​កត់សម្គាល់ និង​គិត​អំពី​រឿង​បែប​ណា​ខ្លះ?

ការរកឃើញ : តើ​អ្នក​តែង​ខគម្ពីរទំនុកដំកើង​នោះ ប្រើពាក្យអ្វីខ្លះ​ដើម្បី​​ពណ៌នា​អំពី​របៀប​ដែលយើងអាច​បង្ហាញ​ដល់​អ្នក​ឯ​ទៀតនូវ​ចំណេះ​ដឹង​របស់​យើង​អំពី​ព្រះ​​?

ការគិតពិចារណា : តើ​អ្នក​អាច​ដឹង​កាន់​តែ​ច្បាស់​អំពី​អ្វី​ដែល​ព្រះ​​បាន​ធ្វើ និង​កំពុង​ធ្វើ​នៅ​ជុំវិញ​អ្នក​ដោយ​របៀប​ណា?

ការពិភាក្សា : តើ​មាន​រឿង​អ្វី​ខ្លះ​ ដែលនិយាយអំពី​ព្រះ​ជា​នរណា ឬ​អ្វី​ដែល​ទ្រង់​ធ្វើ​ ដែល​យើង​អាច​ចែកចាយ​ជាមួយមនុស្សម្នាក់ទៀត?

ការណែនាំចុងក្រោយរបស់ព្រះយេស៊ូវ​ទៅកាន់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ មុនពេលទ្រង់ចាកចេញពីពួកគេ គឺជាការត្រាស់ហៅ​ថ្មីមួយសម្រាប់ជីវិតរបស់​គេ។ សូមមើល កិច្ចការ ១:៨.

កិច្ចការ ១:៨

ប៉ុន្តែ កាល​ណា​ព្រះ‌វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​បាន​មក​សណ្ឋិត​លើ​អ្នក​រាល់​គ្នា នោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​បាន​ព្រះ‌ចេស្តា ហើយ​នឹង​ធ្វើ​ជា​ទី​បន្ទាល់​ពី​ខ្ញុំ នៅ​ក្រុង​យេរូ‌សាឡិម ព្រម​ទាំង​ស្រុក​យូដា នឹង​ស្រុក​សាម៉ារី​ទាំង​មូល ហើយ​រហូត​ដល់​ចុង​ផែនដី​បំផុត​ផង

(អានបន្ថែម)

ការរកឃើញ : តើ​ព្រះយេស៊ូ​​វមាន​បន្ទូល​ថា ​ពួកគេ​នឹង​បំពេញ​តួនាទី​របស់​​គេ​​ជា​អ្នក​ដើរតាម​ទ្រង់​ដោយ​របៀបណា?

ការរកឃើញ : តើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមានតួនាទីអ្វី?

ការគិតពិចារណា : ហេតុអ្វី​បាន​ជា​យើង​ត្រូវ​ការព្រះចេស្ដា​របស់​ទ្រង់ ដើម្បី​បំពេញ​ការត្រាស់ហៅ​របស់​យើង​ក្នុង​នាម​ជាទី​បន្ទាល់ដ៏​ស្មោះត្រង់​របស់​ព្រះយេស៊ូ​វ?

ដោយសារ​តែ​​​ព្រះ​មានព្រះបំណង​​ចង់​ឲ្យ​យើង​ធ្វើ​ជាទី​បន្ទាល់​របស់​ទ្រង់ ហើយ​ទ្រង់​សន្យា​ថា​នឹង​ប្រទាន​ឲ្យ​យើង​នូវ​ព្រះចេស្ដាដើម្បី​ធ្វើ​ដូច្នេះ នោះ​យើង​អាច​សុំ​ទ្រង់​ដោយ​ទំនុក​ចិត្ត​ដើម្បីឲ្យ កិច្ចការ ១:៨ កើតឡើងយ៉ាងជាក់ស្ដែង​​ក្នុង​ជីវិត​របស់​យើង។

ការចែកចាយ : តើអ្នកធ្លាប់មានបទពិសោធ​ដែលព្រះ​ប្រទានឲ្យអ្នកនូវភាពក្លាហាន និងព្រះចេស្ដាដើម្បីនិយាយអំពីទ្រង់ទេ?

ការបន្តឆ្ពោះទៅមុខ

ការបញ្ជាក់ : តើអ្នកមានគំនិត ឬសំណួរអ្វីខ្លះ?

ការសង្ខេប : តើ​អ្នក​អាច​លើក​ទឹក​ចិត្ត​អ្នក​ដទៃ​​ទៀត​ឲ្យ​ស្គាល់​ព្រះ​ដោយរបៀបណា​?

ការអនុវត្ត : តើ​អត្ថបទគម្ពីរ​​មួយ​ណា​ ដែល​អ្នក​នឹង​សុំ​ព្រះជាម្ចាស់​ឲ្យធ្វើឲ្យវាកើតឡើង​​ក្នុង​ជីវិត​របស់អ្នក​ក្នុង​សប្តាហ៍​នេះ?

ការចែកចាយបន្ត : តើអ្នកអាចនិយាយអំពីព្រះជាម្ចាស់ជាមួយនរណា នៅសប្ដាហ៍នេះ?

សូមគិតបកទៅកាន់ការសន្ទនាអំពី ការស្គាល់ព្រះ​​

សូមចំណាយពេល ១ នាទីដើម្បីសរសេរអ្វីដែលអ្នកបានរកឃើញអំពីទ្រង់។

សូមចែកចាយចំណុចនេះ​ជាមួយគ្នា។ តើ​មានអ្វី ​ដែល​មាន​អត្ថន័យ​ពិសេស​ចំពោះ​អ្នក?

នៅពេលយើងបិទបញ្ចប់ប្រធានបទនេះ សូមចំណាយពេលដើម្បីអរព្រះគុណព្រះសម្រាប់ឯកសិទ្ធិក្នុងការស្គាល់ទ្រង់ ហើយសរសើរតម្កើង​ទ្រង់ចំពោះរឿងដែលទ្រង់បានបើកបង្ហាញដល់អ្នកអំពីអង្គទ្រង់។

ការពង្រឹង:

ពេល​អ្នក​អាន​​​អត្ថបទគម្ពីរ​ទាំង​នេះ សូម​ពិចារណា​អំពី​អ្វី​ដែល​​គេ​និយាយ​អំពី​ព្រះ​ និង​អំពី​ការ​ចែកចាយ​ចំណេះដឹង​នោះ​ជាមួយ​អ្នក​ដទៃ។

ម៉ាថាយ ៥:១៣-១៦

អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​អំបិល​នៃ​ផែនដី បើ​អំបិល​បាត់​ជាតិ​ប្រៃ​ហើយ នោះ​តើ​នឹង​យក​អ្វី ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រៃ​ឡើង​វិញ​បាន ជា​របស់​គ្មាន​ប្រយោជន៍​ទៀត​សោះ មាន​តែ​បោះ​បង់​ចោល​ទៅ​ក្រៅ ឲ្យ​មនុស្ស​ដើរ​ជាន់​ប៉ុណ្ណោះ

អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​ពន្លឺ​នៃ​លោកីយ ឯ​ទី​ក្រុង​ណា​ដែល​នៅ​លើ​ភ្នំ នោះ​លាក់​មិន​កំបាំង​ទេ ក៏​គ្មាន​អ្នក​ណា​អុជ​ចង្កៀង យក​ទៅ​ដាក់​ក្រោម​ថាំង​ដែរ គេ​តែង​ដាក់​លើ​ជើង​ចង្កៀង​វិញ នោះ​ទើប​ភ្លឺ​ដល់​អ្នក​ដែល​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​ទាំង​អស់​គ្នា ដូច្នេះ ចូរ​ឲ្យ​ពន្លឺ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា បាន​ភ្លឺ​នៅ​មុខ​មនុស្ស​លោក​យ៉ាង​នោះ​ដែរ ដើម្បី​ឲ្យ​គេ​ឃើញ​ការ​ល្អ ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ប្រព្រឹត្ត រួច​សរសើរ​ដំកើង ដល់​ព្រះវរ‌បិតា​នៃ​អ្នក​រាល់​គ្នា ដែល​គង់​នៅ​ស្ថាន‌សួគ៌។

(អានបន្ថែម)

២ កូរិនថូស ៤:៥​-​១៨

យើង​ខ្ញុំ​មិន​ប្រកាស​ប្រាប់​ពី​ខ្លួន​យើង​ខ្ញុំ​ទេ គឺ​ពី​ព្រះ‌គ្រីស្ទ​យេស៊ូវ ជា​ព្រះ‌អម្ចាស់​វិញ ហើយ​ក៏​រាប់​ខ្លួន​យើង​ខ្ញុំ ថា​ជា​បាវ​បំរើ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា ដោយ​ព្រោះ​ព្រះ‌យេស៊ូវ​ដែរ ដ្បិត​គឺ​ជា​ព្រះ ដែល​មាន​បន្ទូល​បង្គាប់ ឲ្យ​មាន​ពន្លឺ​ភ្លឺ​ចេញ​ពី​សេចក្ដី​ងងឹត ទ្រង់​បាន​បំភ្លឺ​មក​ក្នុង​ចិត្ត​យើង​ខ្ញុំ ឲ្យ​យើង​ខ្ញុំ​មាន​រស្មី​ពន្លឺ​នៃ​ដំណើរ​ស្គាល់​សិរី‌ល្អ​របស់​ព្រះ ដែល​នៅ​ព្រះ‌ភក្ត្រ​នៃ​ព្រះ‌យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ។

យើង​មាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​នេះ​នៅ​ក្នុង​ភាជនៈ​ដី ដើម្បី​ឲ្យ​ឥទ្ធិ‌ឫទ្ធិ​ដ៏​លើស‌លប់​បាន​មក​ពី​ព្រះ មិន​មែន​ពី​យើង​ខ្ញុំ​ទេ ដែល​យើង​ខ្ញុំ​ត្រូវ​គេ​សង្កត់‌សង្កិន​គ្រប់​ជំពូក តែ​មិន​ទ័ល​ផ្លូវ​ឡើយ មាន​សេចក្ដី​វិល‌វល់ តែ​មិន​ទ័ល​គំនិត​ទេ មាន​គេ​ធ្វើ​ទុក្ខ តែ​មិន​មែន​ត្រូវ​ចោល​នៅ​ម្នាក់​ឯង​ទេ ត្រូវ​គេ​វាយ​ដួល​ស្តូក តែ​មិន​ស្លាប់​ទេ យើង​ខ្ញុំ​ផ្ទុក​សេចក្ដី​សុគត​នៃ​ព្រះ‌អម្ចាស់​យេស៊ូវ នៅ​ក្នុង​រូប‌កាយ​យើង​ខ្ញុំ​ជានិច្ច ដើម្បី​ឲ្យ​ព្រះ‌ជន្ម​នៃ​ទ្រង់​បាន​សំដែង​មក ក្នុង​រូប‌កាយ​យើង​ខ្ញុំ​ដែរ ដ្បិត​យើង​រាល់​គ្នា​ដែល​រស់​នៅ នោះ​យើង​ត្រូវ​ប្រគល់​ដល់​សេចក្ដី​ស្លាប់​ជា​ដរាប ដោយ​ព្រោះ​ព្រះ‌យេស៊ូវ ដើម្បី​ឲ្យ​ព្រះ‌ជន្ម​នៃ​ទ្រង់​បាន​សំដែង​មក ក្នុង​រូប​សាច់​យើង ដែល​តែង‌តែ​ស្លាប់​នេះ ហេតុ​នោះ​បាន​ជា​សេចក្ដី​ស្លាប់​កំពុង​តែ​ចំរើន​ឡើង​ក្នុង​យើង​ខ្ញុំ តែ​ជីវិត​ចំរើន​ក្នុង​អ្នក​រាល់​គ្នា​វិញ។

ហើយ​ដែល​មាន​ចិត្ត​ជឿ​ដូច​គ្នា ត្រូវ​នឹង​សេចក្ដី​ដែល​ចែង​ទុក​មក​ថា «ខ្ញុំ​បាន​ជឿ បាន​ជា​ខ្ញុំ​និយាយ» នោះ​យើង​ខ្ញុំ​ក៏​ជឿ​ដែរ បាន​ជា​យើង​ខ្ញុំ​និយាយ ដោយ​ដឹង​ថា ព្រះ‌អង្គ ដែល​ប្រោស​ព្រះ‌អម្ចាស់​យេស៊ូវ ឲ្យ​មាន​ព្រះ‌ជន្ម​រស់​ឡើង​វិញ ទ្រង់​នឹង​ប្រោស​ឲ្យ​យើង​ខ្ញុំ​រស់​ឡើង​ដែរ ដោយ‌សារ​ព្រះ‌យេស៊ូវ ហើយ​នឹង​នាំ​យើង​ខ្ញុំ​ទៅ​នៅ​ចំពោះ​ទ្រង់​ជា​មួយ​នឹង​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែរ ពី​ព្រោះ​គ្រប់​ទាំង​អស់​សំរាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា ដើម្បី​ឲ្យ​ព្រះ‌គុណ​ដែល​ចំរើន​ឡើង ដោយ‌សារ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​មាន​សេចក្ដី​អរ​ព្រះ‌គុណ​ចំរើន​ជា​បរិបូរ​ឡើង ដល់​សិរី‌ល្អ​នៃ​ព្រះ​លើស​ទៅ​ទៀត។

ហេតុ​នោះ​យើង​ខ្ញុំ​មិន​ណាយ​ចិត្ត​ឡើយ ប៉ុន្តែ ទោះ​បើ​មនុស្ស​ខាង​ក្រៅ​របស់​យើង​ខ្ញុំ កំពុង​តែ​ពុក‌រលួយ​ទៅ​ក៏​ពិត​មែន តែ​នៅ​ខាង​ក្នុង​កំពុង​តែ​កែ​ប្រែ​ជា​ថ្មី​ឡើង​រាល់​ថ្ងៃ​ជានិច្ច​វិញ ដ្បិត​សេចក្ដី​ទុក្ខ​លំបាក​យ៉ាង​ស្រាល​របស់​យើង​ខ្ញុំ ដែល​នៅ​តែ​មួយ​ភ្លែត​នេះ នោះ​បង្កើត​ឲ្យ​យើង​ខ្ញុំ​មាន​សិរី‌ល្អ​យ៉ាង​ធ្ងន់​លើស‌លប់ ដ៏​នៅ​អស់​‌កល្ប​ជានិច្ច​វិញ ដោយ​យើង​ខ្ញុំ​មិន​រាប់​អាន​របស់​ដែល​មើល​ឃើញ​ឡើយ គឺ​រាប់​អាន​តែ​របស់​ដែល​មើល​មិន​ឃើញ​វិញ ដ្បិត​របស់​ដែល​មើល​ឃើញ នោះ​ស្ថិត‌ស្ថេរ​មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន​ទេ តែ​ឯ​របស់​ដែល​មើល​មិន​ឃើញ នោះ​នៅ​ស្ថិត‌ស្ថេរ​អស់​‌កល្ប​ជានិច្ច​វិញ។

(អានបន្ថែម)

ទំនុកដំកើង ១៤៥:១-២១

ទំនុក​ជា​បទ​សរសើរ​របស់​ស្តេច​ដាវីឌ។

ឱ​ព្រះ​ដ៏​ជា​មហា‌ក្សត្រ​នៃ​ទូលបង្គំ​អើយ
ទូលបង្គំ​នឹង​លើក​ដំកើង​ទ្រង់
ហើយ​នឹង​សូម​ឲ្យ​ព្រះ‌នាម​ទ្រង់​បាន​ពរ​អស់‌កល្ប‌ជានិច្ច
ទូលបង្គំ​នឹង​សូម​ឲ្យ​ទ្រង់​បាន​ប្រកប​ដោយ​ព្រះ‌ពរ​រាល់ៗ​ថ្ងៃ
ព្រម​ទាំង​សរសើរ​ដល់​ព្រះ‌នាម​ទ្រង់​អស់‌កល្ប‌ជានិច្ច
ព្រះ‌យេហូវ៉ា​ទ្រង់​ធំ​ប្រសើរ គឺ​គួរ​សរសើរ​យ៉ាង​ក្រៃ‌លែង
ឯ​សណ្ឋាន​ធំ​ប្រសើរ​របស់​ទ្រង់ នោះ​នឹង​រក​យល់​មិន​បាន

មនុស្ស​ដំណ​១​នឹង​សរសើរ​ស្នាដៃ​របស់​ទ្រង់
ដល់​ដំណ​១​ទៀត
ព្រម​ទាំង​ប្រកាស​ប្រាប់​ពី​ការ​ឥទ្ធិ‌ឫទ្ធិ​របស់​ទ្រង់​ផង
ទូលបង្គំ​នឹង​រំពឹង​គិត​ពី​ឫទ្ធា‌នុភាព​ដ៏​រុងរឿង​ឧត្តម
ហើយ​ពី​ការ​អស្ចារ្យ​របស់​ទ្រង់​ដែរ
មនុស្ស​ទាំង‌ឡាយ​នឹង​ថ្លែង​ពី​ឫទ្ធិ​នៃ​ការ​ដ៏​គួរ​ស្ញែង​ខ្លាច
របស់​ទ្រង់
ឯ​ទូលបង្គំ​នឹង​ប្រកាស​ពី​សណ្ឋាន​ដ៏​ធំ​វិសេស​នៃ​ទ្រង់​ដែរ
គេ​នឹង​បញ្ចេញ​សេចក្ដី​ដែល​នឹក​ចាំ​ពី​ព្រះ‌ហឫទ័យ
ដ៏​ល្អ​ប្រសើរ
ហើយ​ច្រៀង​ពី​សេចក្ដី​សុចរិត​របស់​ទ្រង់

ព្រះ‌យេហូវ៉ា​ទ្រង់​ប្រកប​ដោយ​មេត្តា‌ករុណា
នឹង​អាណិត‌អាសូរ
ទ្រង់​យឺត​នឹង​ខ្ញាល់ ក៏​មាន​សេចក្ដី​សប្បុរស​ដ៏​ធំ​ទូលាយ
ព្រះ‌យេហូវ៉ា​ទ្រង់​ល្អ​ដល់​មនុស្ស​ទាំង​អស់
ហើយ​ព្រះ‌ហឫទ័យ​ទន់​សន្តោស​របស់​ទ្រង់
ក៏​គ្រប​លើ​កិច្ច‌ការ​របស់​ទ្រង់​ទាំង​ប៉ុន្មាន

ឱ​ព្រះ‌យេហូវ៉ា​អើយ
អស់​ទាំង​ស្នាដៃ​របស់​ទ្រង់​នឹង​អរ​ព្រះ‌គុណ​ដល់​ទ្រង់
ហើយ​ពួក​អ្នក​បរិសុទ្ធ​របស់​ទ្រង់​នឹង​សូម​ឲ្យ​ទ្រង់​បាន​ប្រកប
ដោយ​ព្រះ‌ពរ
គេ​នឹង​ថ្លែង​ពី​សិរី‌ល្អ​នៃ​នគរ​ទ្រង់
នឹង​ពី​តេជា‌នុភាព​របស់​ទ្រង់
ប្រយោជន៍​ឲ្យ​ពួក​មនុស្ស​ជាតិ​បាន​ស្គាល់
អស់​ទាំង​ការ​ឥទ្ធិ‌ឫទ្ធិ​របស់​ទ្រង់
ហើយ​នឹង​សិរី‌ល្អ​នៃ​ឫទ្ធា‌នុភាព​របស់​រាជ្យ​ទ្រង់
រាជ្យ​ទ្រង់​ស្ថិត‌ស្ថេរ​នៅ​អស់‌កល្ប‌ជានិច្ច
ហើយ​អំណាច​ទ្រង់​ក៏​នៅ ដរាប​ដល់​អស់​ទាំង​ដំណ​ត​ទៅ

ព្រះ‌យេហូវ៉ា​ទ្រង់​គាំទ្រ​ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​ដួល
ក៏​លើក​ពួក​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​ឱន​ឡើង​វិញ
ភ្នែក​របស់​មនុស្ស​ទាំង​អស់​រង់‌ចាំ​តែ​ទ្រង់
ហើយ​ទ្រង់​ក៏​ប្រទាន​អាហារ​ដល់​គេ​តាម​ត្រូវ​ពេល
ទ្រង់​លា​ព្រះ‌ហស្ត ក៏​បំពេញ​ចិត្ត​ប្រាថ្នា​នៃ​ជីវិត​ទាំង‌ឡាយ
ព្រះ‌យេហូវ៉ា​ទ្រង់​សុចរិត​ក្នុង​គ្រប់​ទាំង​ផ្លូវ​ទ្រង់
ក៏​សប្បុរស​ក្នុង​គ្រប់​ទាំង​កិច្ច‌ការ​របស់​ទ្រង់​ដែរ
ព្រះ‌យេហូវ៉ា​ទ្រង់​គង់​នៅ​ជិត​នឹង​អស់​អ្នក
ដែល​អំពាវ‌នាវ​ដល់​ទ្រង់
គឺ​អស់​អ្នក​ដែល​អំពាវ‌នាវ​ដល់​ទ្រង់​ដោយ​ពិត​ត្រង់
ទ្រង់​នឹង​បំពេញ​បំណង​ចិត្ត​នៃ​អស់​អ្នក​ដែល​កោត‌ខ្លាច
ដល់​ទ្រង់
ក៏​នឹង​ឮ​ពាក្យ​អំពាវ‌នាវ​របស់​គេ
ព្រម​ទាំង​ជួយ​សង្គ្រោះ​គេ​ផង
ព្រះ‌យេហូវ៉ា​ទ្រង់​រមែង​ការ‌ពារ​អស់​អ្នក
ដែល​ស្រឡាញ់​ទ្រង់
តែ​នឹង​បំផ្លាញ​ពួក​មនុស្ស​អាក្រក់​វិញ

មាត់​ទូលបង្គំ​នឹង​ពោល​ពាក្យ​សរសើរ​ពី​ព្រះ‌យេហូវ៉ា
គួរ​ឲ្យ​មនុស្ស​ទាំង‌ឡាយ បាន​សូម​ឲ្យ​ព្រះ‌នាម​បរិសុទ្ធ
របស់​ទ្រង់​បាន​ពរ នៅ​អស់‌កល្ប‌ជានិច្ច​ដែរ។

(អានបន្ថែម)

ម៉ាថាយ ១៣:១​-​២៣

នៅ​ថ្ងៃ​នោះ ព្រះ‌យេស៊ូវ​ទ្រង់​យាង​ចេញ​ពី​ផ្ទះ ទៅ​គង់​នៅ​មាត់​សមុទ្រ នោះ​មាន​មនុស្ស​ប្រជុំ​គ្នា មក​ឯ​ទ្រង់​ណែន‌ណាន់ ដល់​ម៉្លេះ​បាន​ជា​ទ្រង់​យាង​ចុះ​ទៅ​គង់​ក្នុង​ទូក​វិញ ហើយ​មនុស្ស​ទាំង​អស់​គ្នា​ឈរ​នៅ​លើ​មាត់​ច្រាំង ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ទៅ​គេ ជា​ពាក្យ​ប្រៀប​ប្រដូច​អំពី​រឿង​ជា​ច្រើន​ថា មើល មាន​អ្នក​ព្រោះ​ពូជ​ម្នាក់​ចេញ​ទៅ​ព្រោះ កំពុង​ដែល​គាត់​ព្រោះ នោះ​មាន​ខ្លះ​ធ្លាក់​ចុះ​តាម​ផ្លូវ ហើយ​សត្វ​ស្លាប​ក៏​ហើរ​មក​ចឹក​ស៊ី​អស់​ទៅ មាន​ខ្លះ​ទៀត​ធ្លាក់​ទៅ​ក្នុង​កន្លែង​ថ្ម ដែល​មាន​ដី​រាក់​ពេក ស្រាប់​តែ​ដុះ​ឡើង​ភ្លាម ព្រោះ​ដី​មិន​ជ្រៅ​ទេ ប៉ុន្តែ កាល​ថ្ងៃ​រះ​ឡើង នោះ​ក៏​ក្រៀម​ខ្លោច​ទៅ ពី​ព្រោះ​គ្មាន​ឫស ហើយ​ខ្លះ​ទៀត​ធ្លាក់​ទៅ​កណ្តាល​បន្លាៗ​ក៏​ដុះ​ឡើង​ខ្ទប់​ជិត តែ​មាន​ខ្លះ​ទៀត​ធ្លាក់​ទៅ​ក្នុង​ដី​ល្អ ហើយ​បង្កើត​ផល​បាន​១​ជា​១​រយ មួយ​ទៀត​បាន​៦០ ហើយ​មួយ​ទៀត​បាន​៣០ អ្នក​ណា​ដែល​មាន​ត្រចៀក​សំរាប់​ស្តាប់ ឲ្យ​ស្តាប់​ចុះ។

រួច​ពួក​សិស្ស​មក​ឯ​ទ្រង់​ទូល​សួរ​ថា ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​នឹង​គេ ជា​ពាក្យ​ប្រៀប​ប្រដូច​ដូច្នេះ ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ឆ្លើយ​ថា ពី​ព្រោះ​បាន​ប្រទាន​មក​អ្នក​រាល់​គ្នា ឲ្យ​បាន​ស្គាល់​ការ​អាថ៌‌កំបាំង​របស់​នគរ​ស្ថាន‌សួគ៌ តែ​មិន​បាន​ប្រទាន​ឲ្យ​អ្នក​ទាំង​នោះ​ស្គាល់​ទេ ដ្បិត​អ្នក​ណា​ដែល​មាន គេ​នឹង​ឲ្យ​ទៅ​អ្នក​នោះ ហើយ​អ្នក​នោះ​នឹង​មាន​ជា​បរិបូរ​ឡើង តែ​អ្នក​ណា​ដែល​គ្មាន នោះ​គេ​នឹង​យក​ទាំង​អ្វីៗ​ដែល​អ្នក​នោះ​មាន​ចេញ​ផង ហេតុ​នោះ​បាន​ជា​ខ្ញុំ​និយាយ​នឹង​គេ ជា​ពាក្យ​ប្រៀប​ប្រដូច ដ្បិត​ដែល​គេ​មើល នោះ​មិន​ឃើញ​វិញ ហើយ​ដែល​គេ​ស្តាប់ នោះ​ក៏​មិន​ឮ ហើយ​មិន​យល់​ផង ពាក្យ​ទំនាយ​របស់​ហោរា​អេសាយ​បាន​សំរេច នៅ​លើ​អ្នក​ទាំង​នោះ​ហើយ គឺ​ជា​សេចក្ដី​ដែល​ទាយ​ទុក​មក​ថា

«ដែល​ឯង​រាល់​គ្នា​ឮ នោះ​នឹង​ឮ​មែន តែ​ស្ដាប់​មិន​បាន ហើយ​ដែល​ឃើញ នោះ​នឹង​ឃើញ​មែន តែ​មិន​យល់​សោះ ព្រោះ​ចិត្ត​របស់​ជន‌ជាតិ​នេះ​បាន​ត្រឡប់​ជា​ស្ពឹក​វិញ គេ​ឮ​ដោយ​ត្រចៀក​ធ្ងន់ ហើយ​ធ្មេច​ភ្នែក ក្រែង​មើល​ឃើញ​នឹង​ភ្នែក ស្តាប់​ឮ​នឹង​ត្រចៀក ហើយ​យល់​ក្នុង​ចិត្ត រួច​គេ​ប្រែ​ចិត្ត ហើយ​អញ​ប្រោស​ឲ្យ​គេ​បាន​ជា»

តែ​អ្នក​រាល់​គ្នា​វិញ ភ្នែក​អ្នក​មាន​ពរ​ហើយ ដ្បិត​មើល​ឃើញ ត្រចៀក​អ្នក​ក៏​ដែរ ដ្បិត​ស្តាប់​ឮ ខ្ញុំ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​ប្រាកដ​ថា ពី​ដើម​មាន​ហោរា នឹង​មនុស្ស​សុចរិត​ជា​ច្រើន គេ​ចង់​ឃើញ​ការ​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឃើញ តែ​មិន​មាន​ឃើញ​សោះ ក៏​ចង់​ឮ​សេចក្ដី​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឮ​ដែរ តែ​មិន​មាន​ឮ​ឡើយ។

ដូច្នេះ ចូរ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ស្តាប់​ពាក្យ​ប្រៀប​ប្រដូច ពី​អ្នក​ព្រោះ​ពូជ​នោះ គឺ​កាល​ណា​បើ​អ្នក​ណា​ស្តាប់​ព្រះ‌បន្ទូល​ពី​នគរ តែ​មិន​យល់ នោះ​អា​កំណាច​ក៏​មក​ឆក់​យក​សេចក្ដី ដែល​បាន​ព្រោះ​ក្នុង​ចិត្ត​អ្នក​នោះ​ទៅ​បាត់ នេះ​គឺ​ជា​អ្នក​ដែល​បាន​ទទួល​ពូជ​តាម​ផ្លូវ ហើយ​អ្នក​ដែល​បាន​ទទួល​ពូជ​ក្នុង​កន្លែង​ថ្ម នោះ​គឺ​ជា​អ្នក​ដែល​ឮ​ព្រះ‌បន្ទូល​រួច​ទទួល​ភ្លាម​ដោយ​អំណរ តែ​គ្មាន​ចាក់​ឫស​នៅ​ក្នុង​ខ្លួន ហើយ​មិន​នៅ​ជាប់​ជា​យូរ​ប៉ុន្មាន​ទេ លុះ​កាល​ណា​កើត​មាន​សេចក្ដី​ទុក្ខ​លំបាក ឬ​សេចក្ដី​បៀត‌បៀន​ដោយ​ព្រោះ​ព្រះ‌បន្ទូល នោះ​គេ​រសាយ​ចិត្ត​ចេញ​ភ្លាម ហើយ​អ្នក​ដែល​បាន​ទទួល​ពូជ​នៅ​ក្នុង​បន្លា នោះ​គឺ​ជា​អ្នក​ដែល​ឮ​ព្រះ‌បន្ទូល រួច​សេចក្ដី​ខ្វល់‌ខ្វាយ​នៅ​ជីវិត​នេះ នឹង​សេចក្ដី​ឆ‌បោក​របស់​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​មក​ខ្ទប់​ព្រះ‌បន្ទូល​ជាប់ មិន​ឲ្យ​ពូជ​នោះ​កើត​ផល​ឡើយ តែ​អ្នក​ដែល​ទទួល​ពូជ​ក្នុង​ដី​ល្អ​វិញ នោះ​គឺ​ជា​អ្នក​ដែល​ឮ​ព្រះ‌បន្ទូល ហើយ​យល់ ក៏​បង្កើត​ផល​ផ្លែ មួយ​ជា​១​រយ មួយ​ជា​៦០ ហើយ​មួយ​ទៀត​ជា​៣០។

(អានបន្ថែម)

២ កូរិនថូស ៥:១១-២១

ដូច្នេះ ដែល​ស្គាល់​សេចក្ដី​ស្ញែង​ខ្លាច​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់ នោះ​យើង​ខ្ញុំ​ក៏​ខំ​បញ្ចុះ​បញ្ចូល​មនុស្ស​ឲ្យ​ជឿ តែ​យើង​ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​ប្រាកដ​ច្បាស់​ដល់​ព្រះ​ហើយ ខ្ញុំ​ក៏​សង្ឃឹម​ថា ដល់​បញ្ញា​ចិត្ត​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែរ ដ្បិត​យើង​ខ្ញុំ​មិន​មែន​ផ្ទុក‌ផ្តាក់​ខ្លួន​នឹង​អ្នក​រាល់​គ្នា​ម្តង​ទៀត​ទេ គឺ​យើង​ខ្ញុំ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មាន​ឱកាស​នឹង​អួត​ពី​យើង​ខ្ញុំ​វិញ ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មាន​ពាក្យ​តប​ឆ្លើយ ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​អួត​តែ​ពី​ចរិត​ខាង​ក្រៅ មិន​មែន​ពី​សណ្ឋាន​ក្នុង​ចិត្ត​នោះ​ទេ ដ្បិត​ទោះ​បើ​យើង​ខ្ញុំ​វង្វេង​ស្មារតី​ក្តី នោះ​គឺ​វង្វេង​សំរាប់​ព្រះ‌អង្គ ឬ​បើ​មាន​គំនិត​នឹង‌ធឹង​ក្តី ក៏​សំរាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​វិញ ដ្បិត​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ‌គ្រីស្ទ​បង្ខំ​យើង​ខ្ញុំ ដោយ​យើង​ខ្ញុំ​ពិចារណា​ឃើញ​ថា បើ​ម្នាក់​បាន​ស្លាប់​ជំនួស​អ្នក​ទាំង​អស់​នោះ​ទាំង​អស់​ឈ្មោះ​ថា​បាន​ស្លាប់​ហើយ ទ្រង់​ក៏​បាន​សុគត​ជំនួស​មនុស្ស​ទាំង​អស់​យ៉ាង​នោះ គឺ​ដើម្បី​ឲ្យ​ពួក​អ្នក​ដែល​រស់​នៅ មិន​រស់​សំរាប់​តែ​ខ្លួន​ឯង​ទៀត គឺ​រស់​សំរាប់​ព្រះ‌អង្គ ដែល​សុគត​ជំនួស​គេ ហើយ​បាន​រស់​ឡើង​នោះ​វិញ

បាន​ជា​ពី​នេះ​ទៅ​មុខ យើង​ខ្ញុំ​មិន​ស្គាល់​អ្នក​ណា​ខាង​ឯ​សាច់​ឈាម​ទៀត​ទេ តែ​បើ​យើង​ខ្ញុំ​បាន​ស្គាល់​ព្រះ‌គ្រីស្ទ​ខាង​សាច់​ឈាម​ហើយ គង់​តែ​ឥឡូវ​នេះ​មិន​ស្គាល់​ទ្រង់​យ៉ាង​នោះ​ទៀត​ឡើយ បាន​ជា​បើ​អ្នក​ណា​នៅ​ក្នុង​ព្រះ‌គ្រីស្ទ នោះ​ឈ្មោះ​ថា​បាន​កើត​ជា​ថ្មី​ហើយ អស់​ទាំង​សេចក្ដី​ចាស់​បាន​កន្លង​បាត់​ទៅ មើល គ្រប់​ទាំង​អស់​បាន​ត្រឡប់​ជា​ថ្មី​វិញ គ្រប់​ទាំង​អស់​ក៏​មក​ពី​ព្រះ ដែល​ទ្រង់​បាន​ផ្សះ‌ផ្សា​យើង​នឹង​ព្រះ‌អង្គ​ទ្រង់ ដោយ‌សារ​ព្រះ‌យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ហើយ​បាន​ប្រទាន​ការ‌ងារ​ផ្សះ‌ផ្សា​នោះ មក​យើង​ខ្ញុំ​ដែរ គឺ​ពី​ដំណើរ​ដែល​ព្រះ‌ទ្រង់​គង់​ក្នុង​ព្រះ‌គ្រីស្ទ កំពុង​ផ្សះ‌ផ្សា​លោកីយ​នឹង​ព្រះ‌អង្គ​ទ្រង់ ឥត​ប្រកាន់​ទោស​គេ​ទៀត ហើយ​ទ្រង់​បាន​ប្រគល់​ព្រះ‌បន្ទូល ពី​ការ​ផ្សះ‌ផ្សា​នោះ​មក​យើង​ខ្ញុំ។
ដូច្នេះ យើង​ខ្ញុំ​ជា​ទូត​ដំណាង​ព្រះ‌គ្រីស្ទ ហាក់​ដូច​ជា​ព្រះ‌ទ្រង់​អង្វរ​ដោយ‌សារ​យើង​ខ្ញុំ គឺ​យើង​ខ្ញុំ​អង្វរ​គេ​ជំនួស​ព្រះ‌គ្រីស្ទ​ថា ចូរ​ឲ្យ​បាន​ជា​មេត្រី​នឹង​ព្រះ​ចុះ ដ្បិត​ឯ​ព្រះ‌អង្គ ដែល​មិន​បាន​ស្គាល់​បាប​សោះ នោះ​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ត្រឡប់​ជា​តួ​បាប ជំនួស​យើង​រាល់​គ្នា​វិញ ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​រាល់​គ្នា​បាន​ត្រឡប់​ទៅ​ជា​សេចក្ដី​សុចរិត​របស់​ព្រះ ដោយ​នូវ​ព្រះ‌អង្គ​នោះ​ឯង។

(អានបន្ថែម)

ទំនុកដំកើង ១០៣:១-២២

ទំនុក​នៃ​ស្តេច​ដាវីឌ ។

ឱ​ព្រលឹង​អញ​អើយ
ចូរ​សរសើរ​ដល់​ព្រះ‌យេហូវ៉ា
ហើយ​គ្រប់​ទាំង​អស់​ដែល​រួម​នៅ​ក្នុង​ខ្លួន​អញ
ចូរ​សរសើរ​ដល់​ព្រះ‌នាម​បរិសុទ្ធ​នៃ​ទ្រង់​ដែរ
ព្រលឹង​អញ​អើយ ចូរ​សរសើរ​ដល់​ព្រះ‌យេហូវ៉ា​ចុះ
ហើយ​កុំ​ឲ្យ​ភ្លេច​បណ្តា​ព្រះ‌គុណ​ណា​មួយ​របស់​ទ្រង់​ឡើយ
ដែល​ទ្រង់​អត់​ទោស​ចំពោះ​អស់​ទាំង​ការ​ទុច្ចរិត​របស់​ឯង
ទ្រង់​ប្រោស​ជំងឺ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​របស់​ឯង​ឲ្យ​ជា
ក៏​ជួយ​ជីវិត​ឯង​ឲ្យ​រួច​ពី​រណ្តៅ
ហើយ​យក​សេចក្ដី​សប្បុរស នឹង​សេចក្ដី​មេត្តា‌ករុណា
បំពាក់​ជា​មកុដ​ឲ្យ​ឯង​វិញ
ព្រម​ទាំង​ប្រោស​ប្រទាន​ឲ្យ​សំបក​កាយ​នៃ​ឯង
បាន​ស្កប់‌ស្កល់​ដោយ​របស់​ល្អ
ប្រយោជន៍​ឲ្យ​វ័យ​ក្មេង​ឯង បាន​កែ​ឡើង​ជា​ថ្មី ដូច​ជា​ឥន្ទ្រី

ព្រះ‌យេហូវ៉ា​ទ្រង់​សំរេច​កិច្ច‌ការ​ដ៏​សុចរិត
ហើយ​នឹង​សេចក្ដី​យុត្តិ‌ធម៌
ចំពោះ​អស់​អ្នក​ណា​ដែល​ត្រូវ​គេ​សង្កត់‌សង្កិន
ទ្រង់​បាន​សំដែង​ឲ្យ​ម៉ូសេ​ស្គាល់​អស់​ទាំង​ផ្លូវ​របស់​ទ្រង់
ហើយ​ឲ្យ​ពួក​កូន​ចៅ​អ៊ីស្រាអែល​ស្គាល់​អស់​ទាំង​កិច្ច‌ការ
របស់​ទ្រង់​ដែរ
ព្រះ‌យេហូវ៉ា​ទ្រង់​មាន​សេចក្ដី​មេត្តា‌ករុណា
ហើយ​នឹង​សេចក្ដីអាណិត‌អាសូរ
ទ្រង់​យឺត​នឹង​ខ្ញាល់ ហើយ​មាន​សេចក្ដី​សប្បុរស​ដ៏​បរិបូរ
ទ្រង់​នឹង​មិន​បន្ទោស​ជា​ដរាប
ក៏​មិន​ប្រកាន់​ជា​រៀង​រាប​ត​ទៅ​ដែរ
10ទ្រង់​មិន​បាន​ប្រព្រឹត្ត​នឹង​យើង
តាម​អំពើ​បាប​របស់​យើង​ទេ
ក៏​មិន​បាន​សង​តាម​អំពើ​ទុច្ចរិត​របស់​យើង​ដែរ
ដ្បិត​ដែល​ផ្ទៃ​មេឃ​ខ្ពស់​ជាង​ផែនដី​ច្រើន​ប៉ុណ្ណា
សេចក្ដី​សប្បុរស​របស់​ទ្រង់​ក៏​ធំ​ច្រើន​ប៉ុណ្ណោះ
ចំពោះ​អស់​អ្នក​ដែល​កោត‌ខ្លាច​ដល់​ទ្រង់
ឯ​ទិស​ខាង​កើត​នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​ទិស​ខាង​លិច​យ៉ាង​ណា
ទ្រង់​បាន​ដក​យក​អស់​ទាំង​ការ​ល្មើស​នៃ​យើង
ឲ្យ​ឃ្លាត​ឆ្ងាយ​ពី​យើង​យ៉ាង​នោះ​ដែរ
ព្រះ‌យេហូវ៉ា​ទ្រង់​មាន​ព្រះ‌ហឫទ័យ​អាណិត​ដល់​អស់​អ្នក
ដែល​កោត‌ខ្លាច​ទ្រង់
ដូច​ជា​ឪពុក​មាន​ចិត្ត​អាសូរ​ដល់​កូន​របស់​ខ្លួន​ដែរ
ដ្បិត​ទ្រង់​ស្គាល់​រាង​កាយ​របស់​យើង
ក៏​នឹក​ចាំ​ថា យើង​គ្រាន់​តែ​ជា​ធូលី​ដី​ប៉ុណ្ណោះ

ចំណែក​ឯ​មនុស្ស ថ្ងៃ​អាយុ​របស់​គេ​ធៀប​ដូច​ជា​ស្មៅ
គេ​រីក​ឡើង​ដូច​ជា​ផ្កា​នៅ​ទី​វាល
ដ្បិត​កាល​ណា​ខ្យល់​បក់​មក​ត្រូវ នោះ​ក៏​សូន្យ​បាត់​ទៅ
ហើយ​កន្លែង​នោះ​មិន​ស្គាល់​វា​ទៀត
តែ​សេចក្ដី​សប្បុរស​នៃ​ព្រះ‌យេហូវ៉ា​ស្ថិត‌ស្ថេរ​នៅ
តាំង​ពី​អស់‌កល្ប​ដរាប​ដល់​អស់​‌កល្ប​ជានិច្ច
ចំពោះ​អស់​អ្នក​ដែល​កោត‌ខ្លាច​ដល់​ទ្រង់
សេចក្ដី​សុចរិត​របស់​ទ្រង់ ក៏​នៅ​រហូត​ដល់​កូន​ចៅ​គេ​ត​ទៅ
គឺ​ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​កាន់​តាម​សេចក្ដី​សញ្ញា​ទ្រង់
នឹង​ពួក​អ្នក​ដែល​នឹក​ចាំ​ពី​អស់​ទាំង​សេចក្ដី​បញ្ញត្ត​ទ្រង់
ដើម្បី​នឹង​ប្រព្រឹត្ត​តាម
ព្រះ‌យេហូវ៉ា​ទ្រង់​បាន​តាំង​បល្ល័ង្ក​ទ្រង់​នៅ​លើ​ស្ថាន‌សួគ៌
ហើយ​រាជ្យ​ទ្រង់​ក៏​គ្រប់‌គ្រង​លើ​ទាំង​អស់

ចូរ​សរសើរ​ដល់​ព្រះ‌យេហូវ៉ា អស់​ពួក​ទេវតា
របស់​ទ្រង់​អើយ ជា​អ្នក​ដែល​មាន​ឥទ្ធិ‌ឫទ្ធិ​ខ្លាំង
ហើយ​ក៏​ប្រតិ‌បត្តិ​តាម​បង្គាប់​ទ្រង់
ដោយ​ស្តាប់​តាម​ព្រះ‌សូរ‌សៀង​នៃ​ព្រះ‌បន្ទូល​ទ្រង់
ចូរ​សរសើរ​ដល់​ព្រះ‌យេហូវ៉ា អស់​ពួក​ពល‌បរិវារ
របស់​ទ្រង់​អើយ
ជា​ពួក​អ្នក​បំរើ​ទ្រង់​ដែល​ធ្វើ​តាម​ព្រះ‌ហឫទ័យ
អស់​ទាំង​ស្នាដៃ​របស់​ទ្រង់​អើយ
ចូរ​សរសើរ​ដល់​ព្រះ‌យេហូវ៉ា
នៅ​គ្រប់​ទី​កន្លែង​ដែល​ទ្រង់​មាន​អំណាច
ព្រលឹង​អញ​អើយ ចូរ​សរសើរ​ដល់​ព្រះ‌យេហូវ៉ា​ចុះ។

(អានបន្ថែម)

ភាសាខ្មែរ
Scroll to Top